LogoAdVanDerHelm

kaarsjes

Verkondiging Paaszondag, 20 april 2014

Lezingen
Handelingen 10, 34a.37-43
Psalm 118
Kolossenzen 3, 1-4
Johannes 20, 1-9

Woord van welkom
Christus is verrezen. Alleluia! Hij is waarlijk opgestaan. Alleluia! Welkom op deze morgen. Vannacht zijn we van duister naar licht gegaan en in de kracht van het prille licht van het voorjaar, ervaren we nieuwe levensadem. Het is de Heer die ons zegent met deze nieuwe dag en Hij roept ons op om getuigen van dat licht te zijn, getuigen van Christus opdat de wereld zich niet overgeeft aan cynisme en zinloosheid. Er is een antwoord op het onmetelijke lijden van de mensheid. Christus heeft ons dat antwoord gegeven. Vannacht is Hij zelf in zijn verrijzenis dat antwoord gebleken. Er is hoop voor de mens van alle tijden en plaatsen. Hij is ons voorgegaan door de dood heen. Hij heeft zijn gelaat niet afgewend voor lijden en dood, maar is vol vertrouwen op zijn Vader de weg gegaan.

Wij die de afgelopen dagen getuigen van verraad en verloochening waren, zijn nu getuigen van het nieuwe licht, het ware licht, dat we nooit meer laten uitdoven in ons hart en in ons leven.

Lees meer

Verkondiging Paaswake, 19 april 2014

Lezingen
Genesis 1, 1 - 2,2
Exodus 14, 15- 15,1
Ezechiël 36, 16-28
Romeinen 6, 3-11
Mattheüs 28, 1-10

Welkom
In deze heilige nacht gaan we met Jezus over van de dood naar het leven. In deze nacht van waken en bidden wordt het licht getoond dat het geschenk van de Vader is. Het vuur dat op het kerkplein ontstoken en gezegend wordt, is een levende kracht in ons midden. Christus is van het Licht van de Vader vervuld en dit Licht verschijnt vandaag op nieuwe wijze voor ons. De Paaskaars die aan het vuur ontstoken wordt, draagt de tekens van het lijden van Christus. Het Licht van Christus is echter sterker dan de dood en dit licht baant ons een weg in het leven en schijnt vanavond in deze wake. In de schriftlezingen vernemen we hoe God ons met nieuw leven zegent. Volgen wij deze nacht het spoor van het licht van Christus.

Lees meer

Verkondiging Goede Vrijdag, 18 april 2014

Lezingen
Jesaja 52, 13-53, 12
Psalm 101
Hebreeën 4, 14-16 + 5, 7-9
Johannes 18, 1-19, 42

Het lijden is de oefenschool van de liefde. Een mens kiest er niet voor om te lijden, maar hij komt het lijden wel tegen op zijn of haar weg. Het lijden heeft veel vormen en gradaties. Geen mens kan het ontwijken, in sterkere of zwakkere mate breekt het in je leven in. Het lijden komt op momenten en manieren die we niet voor het kiezen hebben.

De lijdende dienaar die in Jesaja 53 verkondigd wordt, is teken van zijn volk dat het lijden moet dragen. Alles is het volk ontnomen: de tempel is verwoest, het land is kaalgeplukt, de Joden hebben hun huizen moeten verlaten. Ja zelfs hun identiteit staat onder druk: hun geloof heeft niet meer de betekenis en de kracht die het in het aloude Israël had, toen alles nog mooi en goed was. In de goede oude tijd was alles helder en duidelijk. Dat lijkt nu voorbij.

Ook in de tijd van Jezus staat het geloof onder druk: letterknechten en Romeinse invloeden verduisteren het zicht op de kern van het geloof van Israël. Die kern is een liefdevolle God die zijn verbond gestand zal doen, een God die van zijn volk houdt. Heeft God dit volk, dat in nood is, misschien vergeten?

God is echter naar ons toegekomen. In het geschonden gelaat van Jezus laat Hij ons zijn gezicht zien. Dat is niet voor iedereen een herkenbaar gezicht. Wat voor nut heeft het dat God in Christus dit lijden deelt? Kan God het lijden niet beter wegnemen in plaats van het te delen? Helpt de wetenschap dat God lijdt ons eigenlijk wel in het lijden?

Lees meer

Meer artikelen...