LogoAdVanDerHelm

kaarsjes

Verkondiging 26 mei 2024 Drie-eenheidszondag

Lezingen
Deuteronomium 4, 32-34.39-40
Psalm 33
Romeinen 8, 14-17
Mattheüs 28, 16-20

Woord van welkom
Welkom op dit feest van God!
We openen de viering altijd met het kruisteken en daarbij noemen we de drie namen van God. Ieder keer als we zo ons gebed openen, hier in de kerk en ook thuis, is dat een geloofsbelijdenis en zeggen we dat God ons niet loslaat maar naar ons toekomt. Mogen wij in de ruimte van deze liturgie, in de woorden en de gebaren en de stilte God tot ons horen spreken en zien dat Hij zijn gelaat van barmhartigheid toont.

Homilie
Broeders en zusters, vrienden van de Heer,
Een woestijnvader in de eerste eeuw, in Egypte ontdekte een bloem in de woestijn. Hij riep zijn leerlingen bij zich en vroeg hun commentaar te geven op dit zeldzame en wonderlijke verschijnsel. De eerste begon uit te leggen dat door de dauw er voldoende water beschikbaar was zodat de plant tot bloei kon komen, ondanks de droogte in de woestijn. De tweede maakte een gedicht omdat hij de kleur en vorm van de bloem zo prachtig vond. De derde wist de naam en de plantensoort te noemen en herkende soortgenoten die in andere delen van de woestijn te vinden waren. En de vierde? De vierde leerling viel stil in bewondering en aanbidding omdat hij God aanwezig wist in dit geschenk in de vroege ochtend van de verder zo harde woestijn. De bloem nodigde alle leerlingen uit om hun werkelijkheid te herzien: in plaats van alleen maar dorre woestijn, was de natuur toch in staat een geschenk van schoonheid te bieden. Wat de woestijnvader en zijn leerlingen niet voor mogelijk hadden gehouden was toch gebeurd. Hun wereld was veranderd en voortaan keken zij anders naar de woestijn waarin zij leefden: er was meer mogelijk dan zij ooit gedacht hadden.

Onze ontmoeting met God verandert onze wereld. Mozes getuigt daarvan in de eerste lezing. Hij houdt zijn visie voor aan zijn volk: de ontmoeting met God heeft hun de weg gebaand naar de vrijheid. De doortocht door de Rode Zee was een ingrijpen van God omdat Hij niet de slavernij van mensen wil, maar de vrijheid. Niet de machtige Farao liet zijn macht gelden over Israël, maar de bevrijdende God. Natuurlijk had dit niet zonder Mozes kunnen gebeuren, maar uiteindelijk was het toch de bloem in de woestijn, ofwel het brandend braambos dat Mozes tot de inspiratie bracht om met een boodschap van schoonheid en vrijheid terug te gaan naar Egypte en het volk Israël te herinneren aan God die het geluk van mensen wil. Het volk verliest vaak het zicht op de schoonheid en op de mogelijkheid dat er een bloem in de woestijn geschonken wordt. Ook onze samenleving lijkt de openheid voor de mogelijke schoonheid van God te zijn verloren. De berichten die nu de actualiteit beheersen, lijken weinig ruimte te houden voor bloemen in de woestijn. Hoe kunnen we de mensen aan het verstand brengen dat er nog steeds bloemen bloeien in de woestijn en dat er in de duisternis van onze tijden toch schoonheid te vinden is.

Deze zondag van Drie-eenheid, onze bezinning op God zelf, herinnert ons aan die goddelijke schoonheid. Hoe kijken wij naar God? Vandaag zegt de traditie dat we God een drie-ene God kunnen noemen, Vader, Zoon en Geest. In het spreken over God kunnen we ook de vier leerlingen van de woestijnvader herkennen:
De eerste leerling lijkt op Mozes die uitlegt waardoor God nu ineens zichtbaar is geworden: juist toen Mozes dieper de woestijn inging, ofwel dieper in zijn eigen innerlijk en zijn eigen leven ging graven, bleek hij meer in zichzelf te ontdekken en als het ware de stem van God te horen. Die stem was natuurlijk al lang aanwezig, maar pas door de dauw van zijn vragen en zoeken, werd die stem herkenbaar.
Jezus is als de tweede leerling: zijn leven is een lofzang op God de Vader. Zijn woorden, zijn wonderen en uiteindelijk de heerlijkheid van zijn kruis en opstanding tonen de schoonheid en de liefde van God voor heel de wereld. Geen groter liefde dan hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden. Jezus is als een gedicht over Gods liefde.
De theoloog en het leergezag in de kerk zijn als de derde leerling die de juiste woorden en dogma’s over God uit hun hoofd hebben geleerd en die de juiste formulering weten op te lepelen als er naar gevraagd wordt.
Misschien kan onze eigen houding op deze dag van Drie-eenheid die van de vierde leerling zijn. Stilte en bezinning om God die ons niet heeft losgelaten maar in de woestijn van ons leven toch aanwezig blijkt te zijn en die de woestijn tot bloei kan brengen.

We kunnen God niet los zien van ons leven. God is geen God op afstand, maar Hij is een nabije God en juist in de Drie-eenheid blijkt hoe God steeds weer actief aanwezig is in ons leven: Hij komt ons tegemoet in de viering van de sacramenten: daarin geeft God ons als Vader nieuw leven. Wij verstaan zijn Zoon in de Woorden van het evangelie. De Geest werkt in de stilte van ons hart in ons gebed en in wat woorden van anderen bij ons oproepen. Mogen wij vertrouwen hebben dat de Drie-ene God in en met ons werkt en daarmee de wereld niet losgelaten heeft. Amen