Verkondiging 8 april 2023, Paaswake - Gouda

Lezingen
Genesis 1, 1 - 2,2
Exodus 14, 15- 31
Jesaja 55, 1-11
Romeinen 6, 3-11
Mattheüs 28, 1-10

Opening
Vuur, licht, warmte, energie. Het zijn de geschenken van God die het menselijke leven mogelijk maken. Het zijn scheppende krachten die hier aanwezig zijn. Het zijn herscheppende krachten die hier aan het werk zijn. Vanuit het duister zijn we hier gekomen, het duister waar we het lichaam van de Heer Jezus hebben achtergelaten, het duister van ons eigen leven dat we meedragen, het duister van de wereld dat mensen tegen elkaar opzet. We willen niet geloven dat dit duister het laatste woord over de mensen zal hebben. We waken en bidden dat het nieuwe leven ons deel zal zijn. Dit waken en bidden betekent dat we ons bezinnen op het leven en onszelf kritisch afvragen: wat is er in ons bestaan dat werkelijk leven geeft? Mogen de verhalen ons de weg wijzen.

Homilie
Lezen, zingen en bidden, vijf lezingen hebben we zo gehoord, de oude traditie kent er nog veel meer. Deze wake is bedoeld als een hele nachtwake tot het ochtendgloren. Maar we denken dat we met deze lezingen u al voldoende hebben meegegeven om de nacht verder zelf door te komen met het oog op Pasen. Het zijn verhalen van een onmogelijk nieuw begin: waar duisternis heerst, komt licht, waar onderdrukking was in Egypte, komt bevrijding, waar honger en dorst is, komt profetische overvloed, waar dood was, wordt leven geschonken, nieuw en onvergankelijk leven. Ons menselijk denken stopt hier: wat ons geschonken wordt, is ondenkbaar.

De afgelopen dagen zijn we op pad gegaan om Jezus te volgen: zijn vriendschap, zijn doodsangst, zijn eenzaamheid, zijn marteling, zijn lijden en sterven. We hebben Hem ten grave gedragen met de vrouwen, met Nicodemus en Jozef van Arimathea. In de duisternis zijn we heen gegaan.

Met vertwijfeling zijn de vrouwen in de vroege morgen naar het graf gegaan: verdrietig en verslagen omdat het Licht van hun leven is uitgedoofd. Wat zal er van hun leven overblijven? Ze hebben alles opgegeven om vanuit Galilea hun leven te verlaten en Hem te volgen. We weten dit van de apostelen, maar voor de vrouwen geldt dit evenzeer. Het evangelie wijdt er slechts enkele woorden aan, maar we moeten niet onderschatten welke toewijding deze vrouwen hebben getoond aan Jezus en zijn evangelie. Hoe moet het nu verder?

Ook hun leven is stilgevallen en leeg geworden. Pasen betekent voor hen een verandering van hun innerlijk. Zij komen op die vroege morgen naar het graf. Zij horen en zien de engelen met hun boodschap. Dat brengt hen in beweging, maar we horen de verwarring die dit te weeg brengt in hun hart: vrees en grote vreugde. Ze worden heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees. Het is een prachtig verhaal, maar het is natuurlijk niet mogelijk! Hoe kan het dat de Gekruisigde weer leeft? Het is het begin van een nieuwe fase in hun leven. De aanwezigheid van Jezus in hun bestaan is anders geworden. De fysieke nabijheid en de zichtbare aanwezigheid van Jezus met zijn woorden en wonderen, heeft een nieuwe dimensie gekregen. Hij is een deel van hun bestaan geworden. Zij worden nu in hun eigen denken, spreken en handelen geleid door wat Jezus heeft geleerd. Het is zijn Geest die in hen leeft.

Zijn wij ook Paasmensen? Hebben we ruimte voor de Geest van de Verrezen Heer? Maken we ruimte om zijn woorden te horen, om zijn brood te delen? Weten we met ons gelovig hart dat Hij in ons aanwezig is en dat Hij daardoor ook in onze wereld aanwezig is? Pasen is een beweging. Een beweging naar binnen om meer vertrouwd te worden met zijn woorden en daden. En een beweging naar de naaste om met de woorden en wonderen van Jezus anderen te bemoedigen. Moge deze nacht een nieuw begin zijn om te leven in de voetsporen van de verrezen Heer Jezus.

Zalig Pasen!