Verkondiging 7 april 2023, Goede Vrijdag - Gouda

Lezingen
Jesaja 52, 13-53, 12
Psalm 31
Hebreeën 4, 14-16 + 5, 7-9
Johannes 18, 1-19, 42

Homilie
In het evangelie volgens Johannes is er na het sterven van Jezus een enorme stilte. Bij de andere evangelisten begeleiden allerlei tekenen de dood van Jezus: wonderlijke duisternis, aardbevingen, mensen die opstaan uit de dood, het voorhangsel in de tempel dat scheurt. Maar bij Johannes gebeurt er vrijwel niets. Hij wordt doorstoken om te checken dat Hij dood is, Hij wordt van het kruis gehaald en in het graf gelegd. Maar verder is het stil. De stem van Jezus is tot zwijgen gebracht. Zelfs God zwijgt hier. Na de intense dialoog met Pilatus en de geladen woorden van Jezus op het kruis, rest nu slechts de stilte. Het geduldig wachten is begonnen.

Ook voor ons mensen is het passend te zwijgen in de aanblik van dit lijden, in de aanblik van het lijden in onze wereld. Maar in die stilte is God wel degelijk aanwezig, niet als een overmacht, niet als goedmaker die onze problemen wel even wegneemt. Zijn aanwezigheid in de stilte na het sterven van Jezus is teken van een andere wereld, teken van een ander leven.

Wij die nu met Maria en Johannes onder het kruis staan, delen in die stilte van God, de stilte met God. Gloort er ook bij ons vertrouwen in het leven dat God ons geeft? Kunnen we in de drukte van ons leven, ruimte maken voor die stilte met God? In die stilte luisteren we naar het getuigenis van de Bijbelse verhalen die onthullen wat er op het kruis te zien is: de lijdende dienaar van de God, de profeet, die ten onder gaat, maar die een weg ten leven baant. Het evangelie van Johannes legt de nadruk op de vervulling van de Schriften. Dat inspireert de eerste leerlingen om in Jezus, de gekruisigde, de Dienaar des Heren te herkennen, de Zoon van de levende God.

Er is stilte nodig om die boodschap te verstaan en deze te laten binnen komen. De boodschap dat nu alles volbracht is. We leggen alles in de handen van God zelf, het leven van Jezus en ook ons eigen leven. Amen